Ο Δίσκος της Φαιστού βρέθηκε το 1908 στα ερείπια του Πρώτου Μινωικού Ανακτόρου της Φαιστού στην Κρήτη. Η χρονολόγηση του, δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με ακρίβεια, αλλά πιστεύεται πως ανήκει στη Mεσομινωική IIB περίοδο (17ος αιώνας π.X). H διάμετρος του είναι 16 εκ. και το πάχος του 2.1 εκ. Η μυστηριώδης επιγραφή του αποτελείται από 242 σημεία γραφής, 123 στην πλευρά A και 119 στην πλευρά B, σε σπειροειδή διάταξη. Τα 45 διαφορετικά σημεία γραφής τυπώθηκαν στον πηλό και μετά Ο Δίσκος της Φαιστού ψήθηκε στη φωτιά. Πρόκειται για πιθανότατα Κρητική συλλαβική γραφή, της οποίας το κείμενο (γλώσσα), παρά τις αναρίθμητες προσπάθειες που έχουν γίνει για την αποκρυπτογράφησή του και την μέτρηση τελείως διαφορετικών μεθόδων, παραμένει άγνωστο. Οι ερευνητές καταλήγουν σε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα για τον σκοπό, το περιεχόμενο και τους δημιουργούς του. Ο Δίσκος της Φαιστού παραμένει για τους αρχαιολόγους ένα αίνιγμα και έτσι αποτελεί σύμβολο αέναης επιστημονικής αναζήτησης.

Το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) τον επέλεξε ως έμβλημα του, διότι η πρόκληση για διερεύνηση και ανακάλυψη που προκαλεί, εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο τα δικά του οράματα και επιδιώξεις.