ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στην παρουσίαση της επανέκδοσης των τριών βιβλίων του

Αρη Κωνσταντινίδη

ΔΥΟ «ΧΩΡΙΑ» ΑΠ' ΤΗ ΜΥΚΟΝΟ
ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΣΠΙΤΙΑ
ΞΩΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ

την Τρίτη 31 Μαΐου και ώρα 19.30
στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη
(Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου)

Για την έκδοση θα μιλήσουν:

Αγγελος Δεληβορριάς, Διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη
Γιάννης Σαΐτας, Αρχιτέκτονας-Εθνολόγος
Αναστάσιος Μπίρης, Ομότιμος Καθηγητής Αρχιτεκτονικής Ε.Μ.Π.

και τα παιδιά τού Αρη Κωνσταντινίδη
Αλεξάνδρα Τσουκαλά και Δημήτρης Κωνσταντινίδης

ΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Δυο «χωριά» απ' τη Μύκονο - και μερικές σκέψεις μαζί τους
Τα παλιά Aθηναϊκά σπίτια
Ξωκκλήσια της Μυκόνου

[τρία βιβλία σε κασετίνα, 12Χ17 εκ., 436 σελίδες, ISBN 978-960-524-320-3, Τιμή 25 ευρώ]

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2011

Το ανανεωμένο ενδιαφέρον για το έργο του ’ρη Κωνσταντινίδη, τόσο της αρχιτεκτονικής κοινότητας της χώρας -μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια- όσο και της αντίστοιχης διεθνούς, έκαναν επιβεβλημένη την πλήρη επανέκδοση των έργων του που έχουν από καιρό εξαντληθεί. Έτσι, οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης κυκλοφορούν ξανά -στοιχειοθετημένα εκ νέου αλλά με πλήρη διατήρηση της αρχικής μορφής τους- όλα τα έργα του ’ρη Κωνσταντινίδη, με πρώτη τούτη την εμβληματική πλέον τριάδα έργων του Δυο «χωριά» απ' τη Μύκονο, Τα παλιά Αθηναϊκά σπίτια και Ξωκκλήσια της Μυκόνου. Με την επανέκδοση αυτή, οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης φιλοδοξούν να κάνουν εκ νέου προσιτό στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό (και όχι μόνο στους αρχιτέκτονες) το έργο ενός μεγάλου έλληνα δημιουργού - ένα έργο αξεχώριστο από μια στάση και αντίληψη ζωής που γίνονται σήμερα όσο ποτέ επίκαιρες.

ΔΥΟ «ΧΩΡΙΑ» ΑΠ' ΤΗ ΜΥΚΟΝΟ - ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ
Το πρώτο αυτό βιβλιαράκι του ’ρη Κωνσταντινίδη, που δημοσιεύεται το 1947, είναι ένα ένθερμο αρχιτεκτονικό μανιφέστο με το οποίο ο αρχιτέκτονας παίρνει ενεργητική θέση στο πρόβλημα της παράδοσης. Η θέση αυτή -την οποία δεν εγκατέλειψε ποτέ στη διάρκεια της ζωής του- συνοψίζεται στο πρόταγμα ότι αυτό που πρέπει να προσεχθεί και να μας εμπνεύσει στην παράδοση δεν είναι η εξωτερική μορφή αλλά η εσωτερική δομή και οι διαχρονικές ανθρώπινες ανάγκες που γεννούν αυτή τη μορφή. Τη θέση του αυτή ο ’ρης Κωνσταντινίδης αναδεικνύει μέσω μιας καταλυτικής πολεμικής εναντίον όσων «εραστών» -όπως τους χαρακτηρίζει- παρασύρονται από τη σαγηνευτική επιδερμικότητα της εξωτερικής μορφής και χάνουν την ουσία.

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΣΠΙΤΙΑ
Στο δεύτερό του βιβλιαράκι (1950) ο Αρης Κωνσταντινίδης καταπιάνεται συγχρόνως με δύο αλληλένδετα ζητήματα:

(1) Εκφράζοντας την πεποίθησή του ότι η αρχιτεκτονική έχει υποχρέωση να αντιπροσωπεύει το κοινωνικό σύνολο και όχι την όποια καλλιτεχνική προσωπικότητα, καταγράφει και μελετά παλιά Αθηναϊκά σπίτια, προτάσσοντας τη σημασία αναζήτησης ενός αρχιτεκτονικού τύπου που θα εκφράζει το κατά Διονύσιο Σολωμό «κοινό και κύριο».

(2) Η λεπτομερής και πειστική καταγραφή ενός αρχιτεκτονικού τύπου βγαλμένου από τις ανάγκες του τότε νεοελληνικού βίου εμψυχώνει την πολεμική του Αρη Κωνσταντινίδη εναντίον των ξενόφερτων νεοκλασικών, ξεδιπλώνοντας μια ενεργητική τοποθέτηση σχετικά με το πρόβλημα της νεοελληνικής ταυτότητας που ταλανίζει τον τόπο μας από συστάσεως του Ελληνικού κράτους.

Δίπλα στον «εραστή» της παράδοσης τώρα τοποθετείται και ο «υποταγμένος» στο ξενόφερτο. Αποφεύγοντας αυτές τις Συμπληγάδες, ο Αρης Κωνσταντινίδης προτείνει μια Σύγχρονη Αληθινή Αρχιτεκτονική, την οποία δημιουργεί αργότερα με ένα σημαντικό σε έκταση κτισμένο έργο που αποτελεί ορόσημο για την αρχιτεκτονική του τόπου μας.

ΞΩΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ
Στο τρίτο αυτό βιβλιαράκι του Αρη Κωνσταντινίδη (1953) δεν υπάρχει κείμενο, με εξαίρεση μια προμετωπίδα από την «Ερωφίλη»: «Κόσμοι αγαθοί και σιγανοί κι οι μυριαγαπημένοι». Ένας τέτοιος κόσμος απεικονίζεται σε μια σειρά κατόψεων, τομών, ελεύθερων σχεδίων και φωτογραφιών που συναποτελούν μια σεμνή και ευαίσθητη καταγραφή ενός ακόμη αρχιτεκτονικού τύπου, που αυτή τη φορά αφήνεται να «μιλήσει» μόνος του, καθρεφτίζοντας τη βαθειά αγάπη του ’ρη Κωνσταντινίδη για την ανώνυμη αρχιτεκτονική που τον έθρεψε σε όλη του τη ζωή.